Przewodnik audioAmoreiras Garden / Marcelino Mesquita Garden

W tętniącej życiem dzielnicy Santo António w Lizbonie, nieco na uboczu od głównych ulic, ukryty jest Jardim das Amoreiras, znany także jako Jardim Marcelino Mesquita. Ten zabytkowy ogród powstał w połowie osiemnastego wieku według koncepcji markiza de Pombala – niezwykłego polityka, który odegrał kluczową rolę w odbudowie Lizbony po tragicznym trzęsieniu ziemi tamtego okresu. Od samego początku ogród miał służyć nie tylko wypoczynkowi mieszkańców; jego założenie miało również wspierać rozwijający się przemysł jedwabniczy w mieście. Posadzono tu ponad sto morw, których liście stanowią pożywienie dla jedwabników – dzięki temu w sąsiedztwie mogła rozkwitać produkcja jedwabiu.

Yuri Bittar

Spacerując zacienionymi, kamiennymi alejkami, można dostrzec charakterystyczne liście morw oraz inne drzewa, takie jak miłorząb czy strzeliste platany. Łagodny szelest liści miesza się tutaj z pluskiem wody tryskającej z eleganckiej, okrągłej fontanny w sercu ogrodu. Kamienne ławki wokół fontanny zachęcają, by przysiąść i wsłuchać się w ciszę tej urokliwej przestrzeni. Spokojną atmosferę ogrodu dopełniają plac zabaw oraz niewielki, lśniący staw.

Susana Ribeiro

Tuż przy ogrodzie wznosi się Aqueduto das Águas Livres – imponujący przykład osiemnastowiecznej inżynierii. Jego szerokie arkady i potężne przęsło główne przez wiele lat doprowadzały świeżą wodę do rozwijającego się miasta. Najwyższy łuk akweduktu góruje malowniczo nad lizbońskimi ulicami, ukazując spotkanie historii i nowoczesności. Na końcu akweduktu znajduje się rezerwuar Mãe d’Água, dzieło Carlosa Mardela. Dziś w jego chłodnych, rozbrzmiewających echem wnętrzach działa Muzeum Wody i organizowane są wystawy sztuki.

Zaledwie kilka kroków stąd, w dawnych murach Królewskiej Manufaktury Jedwabiu, mieści się obecnie Fundação Arpad Szenes – Vieira da Silva, muzeum prezentujące dorobek dwojga uznanych współczesnych malarzy. Odnowione niedawno wnętrza przyciągają światłem i nową energią, zachęcając do odkrywania zarówno portugalskiej, jak i międzynarodowej sztuki.

Jardim das Amoreiras upamiętnia także Marcelino Mesquitę – wybitnego portugalskiego dramatopisarza i poetę, którego twórczość jest ściśle związana z kulturalnym klimatem tej okolicy. Wszystko to: bujna zieleń, przepiękne zabytki barokowe i neoklasycystyczne, przestrzenie stworzone dla kultury i sztuki, a także dziedzictwo literackie, układają się w wielowarstwową opowieść. To miejsce, gdzie wciąż można wyraźnie dostrzec, jak Lizbona zmieniała się – od czasów jedwabiu i akweduktów po erę nowoczesnej kreatywności i miejskiej kultury.